We all got the spark tonight!

Good evening mates,


Voordat ik aftrap, wil ik mijn lieftallige lezers bedanken voor de complimenten die ik kreeg na m'n vorige verslag: dat geeft de burger toch weer moed! Nee zonder gekkigheid, leuk dat er geïnteresseerden zijn die me op de voet volgen, schrijf ik mn verslagen dus niet voor niks!


---


Net zoals in Nederland is het ook hier vandaag Tweede Paasdag; het wordt alleen iets anders gevierd dan thuis. Omdat Paasmaandag een zogenaamde Bank Holiday is, is het heel gebruikelijk om van de Eerste Paasdag een echt feestje te maken. De Engelsen hangen hier tot de vroege uurtjes in de discotheek om vervolgens ladderzat naar huis te kruipen. Je kan gerust adem halen mam, ik heb alleen aan het lang opblijven meegedaan.
Afgelopen nacht stond namelijk het concert van Afrojack en consorten op het programma in de Electric Brixton, een theaterzaal te vergelijken met een soort Paradiso, hier vlak in de buurt. Rond 22:00 uur werd het startsein van de avond gegeven door een aantal lokale dj's die hun setjes draaiden en om 02:00 uur kwam onze nuchtere landgenoot dan eindelijk zelf de club op stelten zetten voor 3 uurtjes. Het was eigenlijk de bedoeling dat hij van 02:00 tot 04:00 uur zou draaien maar de stemming zat er bij hem kennelijk goed in, wat resulteerde in een langere set van de meester himself. De sfeer in zo'n relatieve kleine zaal (mannetje of 1000) was geweldig en totaal anders dan de sfeer op festivals(foto's en video's bijgevoegd). De avond werd afgesloten door Apster en om 05:30 uur vonden we het wel mooi geweest, waardoor we met de eerste metro weer naar huis konden en rond 07:00 uur vanmorgen in bed belandden.
Vandaag natuurlijk een gat in de dag geslapen en daarna in Hyde Park genoten van het heerlijke Paas-weer (graadje of 18 met volop zon) en een balletje getrapt bij de koningin voor de deur. Zojuist nog even uit eten geweest en dan gaan we morgen weer aan de bak!
Gisteren was dus niet echt een Paasdag zoals ik dat gewend ben: geen Matze's met suiker en aardbeien, geen eitje, geen croissantjes, geen chocolade-eitjes en geen broodje filet american. Daarentegen wel een kerkdienst bijgewoond op Eerste Paasdag met Tobi. Een kerkdienst? Jorben? Ja het is echt waar, ik weet dat het moeilijk te bevatten is maar het is toch echt gebeurt. En omdat het wel heel lang zal duren voordat we weer op Eerste Paasdag in de kerk zullen zitten, hebben we het ook maar gelijk goed aangepakt, we hebben namelijk de Paasmis in de St. Pauls Cathedral bijgewoond! De hele Kathedraal zat vol, inclusief koor. Ontzettend gaaf om een keer meegemaakt te hebben in zo'n iconische, immense kathedraal


Tot zover Eerste Paasdag, we gaan iets verder terug de tijd in want het is al weer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen!


Zaterdag 21 maart. Samen met 4 andere Dutchies van onze opleiding die hier ook in Engeland zitten, waren er de plannen om een voetbalwedstrijdje mee te pakken, want ja, als er één stad is waar je voetbalclubs kan vinden die op een hoog niveau spelen, is het Londen wel. We hadden natuurlijk een wedstrijdje Tottenham, Arsenal of West Ham mee kunnen pakken maar ons oog viel op AFC Wimbledon - Porthsmouth. Voor Wimbledon (bij sommige FIFA-spelers ook wel bekend als de club van Adebayo Akinfenwa a.k.a. 'The Beast'. Geen idee wie het is? Googlen maar!) heb je namelijk geen clubcard, abonnement of hele dikke portemonnee nodig, je kunt gewoon nog bij de hoofdsteward een papieren ticket van €15 voor op de statribune kopen 5 minuten voor aanvang van de wedstrijd. Na een uur in de trein en metro onszelf te hebben opgeladen, stonden we dan voor de poorten van het stadion. En voor de poorten, daar bleef het ook bij. Bij 9 van de 10 thuiswedstrijden van AFC Wimbledon is het stadion niet uitverkocht en kun je dus nog gewoon een kaartje bemachtigen kopen. Echter, voor deze wedstrijd, ach jullie kunnen het vast zelf wel raden, een verdere uitleg lijkt me niet echt noodzakelijk... Een terugreis vol gescheld en getreur volgde en plannen voor de eerstvolgende thuiswedstrijd van Wimbledon werden gesmeed. De volgende keer wel gewoon online kaarten kopen ver van tevoren blijkt daarbij dus wel een essentieel onderdeel te zijn.
Bijgevoegd zijn de foto's van een soort van wanhoopspoging om toch nog iets van de wedstrijd mee te krijgen.


Door al het gefeest zou je bijna vergeten dat er ook nog aan school gewerkt moet worden hier, maar ik kan met trots melden dat ik keurig op schema loop. Alle credits daarvoor gaan, eerlijk is eerlijk, naar Margarida (mijn Upper-London-Mummy) die elke keer deadlines stelt waar ik dan, verrassend genoeg, ook nog aan voldoe. Ze helpt me met mijn verslagen door ze na te kijken en aan te vullen waar ze kan, erg handig dus!


Tevens wil ik graag van de mogelijkheid gebruik maken om te benoemen dat ik m'n hardloopschoenen tot nu toe elke week nog een keer aangetrokken heb, iets waar ik best wel trots op ben al zeg ik het zelf. Zondags loop ik van het hotel, langs de Thames, richting Big Bennie, waarnaar ik via Trafalguar Square richting Buckingham Palace loop. Vanaf daar is het nog ene klein stukje naar Hyde Park waar ik langs de Royal Albert Hall(Carré van Londen) loop en m'n meeste meters pak. Vanaf Hyde Park dan weer regelrecht terug naar het hotel, waardoor ik uitkom op een afstand van zo'n 20,5 kilometer. Hardlopen doe ik helaas niet alleen maar omdat ik er schik in heb, ook omdat het een noodzakelijk kwaad is geworden. Sinds dat ik hier zit zijn er 4 kilotjes schoon aan de haka bijgekomen en dat komt niet doordat ik nou zoveel eet. Het hele dag op de kont zitten in plaats van rondrennen bij AH en het liftgebruik in plaats van het elke dag naar het station en weer terug fietsen beginnen er aardig in te hakken. Nu moet ik eerlijk zeggen dat mijn goddelijk gespierde lichaam die 4 kilo wel kan compenseren, maar het blijft toch een smetje op mijn blazoen.


Over de stage zelf valt momenteel weinig te melden. Langzamerhand krijg ik wel het gevoel dat ik me af en toe eens zit te vervelen, maar gelukkig mag ik de laatste tijd deelnemen in een aantal projecten wat zorgt voor afwisseling. Tevens zit ik er aan te denken om de aankomende paar weken te kijken of ik de vloer op kan, om de schoonmaaksters te gaan begeleiden en de supervisor uit te gaan hangen. Lijkt me een leuke uitdaging en ervaring en ik kan me niet voorstellen dat ik er slechter van wordt!


Rest mij alleen nog het programma voor de aankomende tijd:


: Morgenavond behoeft volgens mij geen introductie. Samen met mijn vrienden van www.janlul.com richt ik de satelliet op Enschede. Mocht er na 90, 120 of meer minuten uitkomen dat er een extra wedstrijd toegevoegd kan worden aan het speelschema van Twente, zal het hele hotel dat weten, zo niet, meld ik me bij deze vast ziek voor de rest van de week.


: Met 11 dagen staan er 5 Enschedeërs op de stoep, maar daar komen we op een later moment nog op terug. Voorproefje?:

https://www.youtube.com/watch?v=6-ma0ZDQ6Ig