Our babies!

(Wees gerust, op de titel kom ik later terug)


HalleuHalleu!


De eerste 10 dagen zitten erop, tijd om de eerste balans op te maken!

Vorige week maandag dus vertrokken uit Nederland. Bij aankomst in het hotel gelijk de koffer weggezet in m'n kamer en een rondleiding gehad door het hotel. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat het niet echt een 'good-looking' hotel is van buitenaf gezien(niet voor niets tweede geëindigd in de verkiezing tot Londen's meest lelijke gebouw), maar van binnen ziet het er nog 'pretty good' uit.
Terugkomend op m'n kamer: hij is zo'n 8m2 groot, kent een wastafel, een bureau, een tv, een bed en een soort van kast. Het is niet veel maar het is alles wat je nodig hebt en op zich ben ik er best blij mee! (foto's zijn bijgevoegd). Een koelkastje, tostiapparaat en waterkoker deel ik met Tobi. Pluspuntje is wel dat ik uitzicht heb op een stukje Thames, stukje Tower Bridge en de jachthaven van Londen. De rest van het hostel zit vol met voornamelijk Nederlandse stagiaires van Saxion en Deltion(Zwolle).
Dan het favoriete klaagonderwerp van ons hostelbewoners: het eten. Elke dag is er hier in de staff canteen lunch en diner. Eigenlijk komt het op hetzelfde neer aangezien ze 's middags hetzelfde serveren als 's avonds. Over de kwaliteit ervan gaan we het niet lang hebben, ik vermeld alleen dat een bord rode kool, aardappelen en een gehaktballetje (waar je me twee weken geleden niet voor wakker hoefde te maken), nu zonder problemen, zo naar binnen zou worden geschoven.
Het personeel hier is bekend met stagiaires en zijn super aardig voor me, willen me overal mee helpen en zijn niet snel boos te krijgen. Tevens is het hier gebruikelijk dat de leidinggevenden van de afdeling Housekeeping zich ontfermen over de stagiaires hier in het Hostel en daarmee zijn we allemaal gebombardeerd tot 'their babies'.

Dinsdag een dagje vrij gehad en met Tobi Londen in geweest en een dagje voor toerist gespeeld. De daaropvolgende drie dagen gewerkt met een boel nieuwe gezichten, namen en informatie. Ik krijg, zoals het er nu naar uit ziet, de job van Office Coordinator Housekeeping wat eigenlijk neerkomt op de hele dag op het kantoor zitten, telefoontjes van hotelgasten oppakken, behoeften van VIP gasten doornemen, overleg voeren met andere afdelingen, de leiding hebben over de dagelijkse vergadering en deze voorbereiden, in contact staan met de leidinggevenden op de vloer via de portofoon en vooral je best doen om alle Oost-Europese talen te leren: de schoonmaaksters spreken namelijk vaak geen woord Engels. In het hotel zijn sowieso al veel culturen aanwezig: de eigenaren zijn Maleisisch, veel werknemers komen uit Oost-Europa, West-Europa en Afrika (zowel operationeel als management) en veel studenten zijn dus Nederlands. Een uitdagende taak die me, denk ik, op het lijf geschreven is, daar gaat het in ieder geval niet aan liggen de aankomende 6 maanden!

Vrijdagavond is hier stapavond dus moest het na 5 dagen in Londen maar gebeuren: mee uit richting TigerTiger op Piccadilly Circus. Dat. Was. Schrikken. Voor minder dan €15 kom je een club niet binnen en voor €3,50 mag je je jas ophangen na een half uur daarvoor in de rij te hebben gestaan. Halve liter bier kost je al gauw €7 en over sterkere drank hoef je niet eens na te denken: dat trekt de rekening niet. Het uitgaan is hier dus totaal anders dan in Eanske downtown. Ik denk dat ik er nog even aan moet wennen dat je met €15 geen 10 biertjes kunt bestellen en je niet om 04:00 uur met je fietsje in 10 minuten naar huis rijdt. Daarentegen, geen Friends of Shooters kan tippen aan de muziek, de uitstraling en aan de enorme grootte van de clubs.

Zaterdag, brakdag. Wakker worden om 14:00 uur, niks doen tot 16:00, serietje kijken tot 18:00 (nogmaals bedankt Bakkertje), eten, serietje kijken en slapen. Zondag even de sportieve man uitgehangen en met Tobi van het hotel heen en weer naar de Big Ben hardgelopen.

De afgelopen week begonnen met de cross trainingen, wat inhoud dat je mee moet draaien op andere afdelingen als receptie, Guest Relations, Maintenance en F&B. Als onderdeel daarvan gisteren een rondleiding gehad hier in de buurt van het hotel en alle niet-toeristische spots leren kennen. Na de rondleiding hebben we besloten om met alle hostel bewoners uit eten te gaan aan de andere kant van de Tower Bridge om in ieder geval weer een beetje beter eten naar binnen te krijgen dan het voedsel uit de kantine hier.

Zoals het er nu naar uitziet denk ik dat ik hier een geweldige tijd ga hebben, zowel tijdens als na het werk. Mensen zijn aardig voor me, hostelbewoners zijn gezellig en de stad is geweldig! Jullie zullen snel weer van me horen,

byebye swaaiswaai